คลาสการทำความเย็นของหม้อแปลง

ไม่มีตัวแปลง 'อุดมคติ' //

เนื่องจากไม่มีหม้อแปลงไฟฟ้าเป็นหม้อแปลง“ อุดมคติ” แท้จริงหม้อแปลงแต่ละตัวจึงมีจำนวน การสูญเสียพลังงานส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่ถูกแปลงเป็นความร้อน วิธีการกำจัดความร้อนนี้ขึ้นอยู่กับการใช้งานขนาดของหน่วยและปริมาณความร้อนที่ต้องกระจาย

พัดลมระบายความร้อนหม้อแปลง

ขดลวดและแกนเป็นแหล่งที่มาหลักของความร้อนแม้ว่าโครงสร้างโลหะภายในสามารถทำหน้าที่เป็นแหล่งความร้อนได้เช่นกัน จำเป็นต้องมีท่อระบายความร้อนและทางเดินที่เหมาะสมในบริเวณใกล้เคียงกับแหล่งความร้อนซึ่งสื่อความเย็นสามารถไหลได้เพื่อให้ความร้อนสามารถลบออกจากหม้อแปลง

ความเป็นธรรมชาติ การไหลเวียนของน้ำมัน ผ่านหม้อแปลงผ่านการพาความร้อนมาแล้วเรียกว่าผลกระทบ "เทอร์โมกาลักน้ำ" ความร้อนจะถูกลำเลียงโดยตัวกลางที่เป็นฉนวนจนกว่าจะถูกส่งผ่านผนังถังหม้อแปลงไปยังสภาพแวดล้อมภายนอก หม้อน้ำโดยทั่วไปสามารถถอดออกได้ทำให้พื้นที่ผิวเพิ่มขึ้น การถ่ายเทความร้อน โดยการพาความร้อนโดยไม่เพิ่มขนาดของถัง ในหม้อแปลงขนาดเล็กจะมีการใช้ท่อด้านหนึ่งหรือครีบเพื่อเพิ่มพื้นที่ผิว

หม้อแปลงขนาดใหญ่ที่ไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพระบายความร้อนด้วยหม้อน้ำและพัดลมพึ่งพาปั๊มที่ไหลเวียนของน้ำมันผ่านหม้อแปลงและผ่านเครื่องแลกเปลี่ยนความร้อนภายนอกหรือเครื่องทำความเย็นซึ่งสามารถใช้อากาศหรือน้ำเป็นสื่อทำความเย็น

ปล่อยให้ของเหลวไหลผ่านหม้อแปลงขดลวดโดยการพาความร้อนตามธรรมชาติถูกระบุว่าเป็น“ การไหลแบบไม่กำหนดทิศทาง” ในกรณีที่มีการใช้ปั๊มและแม้กระทั่งบางกรณีที่มีการใช้พัดลมและหม้อน้ำเท่านั้น สิ่งนี้เรียกว่า“ การไหลแบบชี้นำ” ซึ่งมีการควบคุมระดับการไหลของของเหลวผ่านขดลวด

ความแตกต่างระหว่างกำกับและไม่ใช่โดยตรงการไหลเวียนของขดลวดในส่วนที่เกี่ยวกับการจัดเรียงของขดลวดจะถูกกล่าวถึงต่อไปพร้อมกับคำอธิบายของประเภทขดลวด การใช้อุปกรณ์เสริมเช่นพัดลมและปั๊มที่มีตัวระบายความร้อนเรียกว่าการไหลเวียนแบบบังคับจะเพิ่มความเย็นและทำให้คะแนนของหม้อแปลงโดยไม่เพิ่มขนาดทางกายภาพของหน่วย คะแนนจะถูกกำหนดตามอุณหภูมิของหน่วยในขณะที่มันทำงานร่วมกับอุปกรณ์ทำความเย็นที่ทำงาน

โดยปกติหม้อแปลงจะมีเรตติ้งหลายระดับสอดคล้องกับการทำความเย็นหลายขั้นตอนเนื่องจากอุปกรณ์ทำความเย็นเสริมสามารถตั้งค่าให้ทำงานเฉพาะเมื่อโหลดเพิ่มขึ้นเท่านั้น วิธีการทำความเย็นสำหรับหม้อแปลงแช่ของเหลวถูกจัดเรียงในคลาสการทำความเย็นที่ระบุโดยการกำหนดสี่ตัวอักษรดังนี้

สี่ชั้นเรียนระบายความร้อนจดหมาย

1		2		3		4
กลาง		กลไก		กลาง		กลไก
ภายใน				ภายนอก

ตารางที่ 1 - คำอธิบายตัวอักษรคลาสการทำความเย็น

		จดหมาย	ลักษณะ
ภายใน	จดหมายฉบับแรก (สื่อเย็น)	O	ของเหลวที่มีจุดวาบไฟน้อยกว่าหรือเท่ากับ 300 ° C
		K	ของเหลวที่มีจุดวาบไฟมากกว่า 300 ° C
		L	ของเหลวที่ไม่มีจุดวาบไฟที่วัดได้
	จดหมายฉบับที่สอง (กลไกระบายความร้อน)	ยังไม่มีข้อความ	การพาความร้อนตามธรรมชาติผ่านอุปกรณ์ระบายความร้อนและขดลวด
		F	บังคับให้การไหลเวียนผ่านอุปกรณ์ระบายความร้อนการพาความร้อนตามธรรมชาติในขดลวด
		D	บังคับให้มีการไหลเวียนผ่านอุปกรณ์ทำความเย็นซึ่งควบคุมการไหลของขดลวดของคน
ภายนอก	อักษรตัวที่สาม (สื่อเย็น)	เป็	อากาศ
		W	น้ำ
	ตัวอักษรที่สี่ (สื่อเย็น)	ยังไม่มีข้อความ	การพาความร้อนตามธรรมชาติ
		F	บังคับไหลเวียน

ตารางที่ 1 แสดงรายการตัวอักษรของรหัสที่ใช้ทำขึ้นการกำหนดสี่ตัวอักษร ระบบการระบุนี้เกิดขึ้นจากการสร้างมาตรฐานระหว่างองค์กรมาตรฐานระหว่างประเทศที่แตกต่างกันและแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงจากสิ่งที่เคยถูกใช้ในสหรัฐอเมริกาเมื่อ OA ได้จัดให้หม้อแปลงเป็นเครื่องทำความเย็นด้วยตนเอง ระบบเป็น ONAN ในทำนองเดียวกันการจำแนก FA ก่อนหน้านี้ถูกระบุว่าเป็น ONAF

FOA อาจเป็น OFAF หรือ ODAF ขึ้นอยู่กับว่ามีการใช้การไหลของน้ำมันโดยตรงหรือไม่ ในบางกรณีมีหม้อแปลงที่มีการไหลโดยตรงในขดลวดโดยไม่ต้องมีการไหลเวียนแบบบังคับผ่านอุปกรณ์ทำความเย็น

ตัวอย่างของการให้คะแนนที่หลากหลายจะเป็นONAN / ONAF / ONAF ที่หม้อแปลงมีการจัดอันดับฐานที่มีการระบายความร้อนด้วยการพาความร้อนตามธรรมชาติและการให้คะแนนเพิ่มเติมสองระดับซึ่งกลุ่มแฟน ๆ จะเปิดเพื่อให้ความเย็นเพิ่มเติม คะแนนนี้จะถูกกำหนด OA / FA / FA ต่อมาตรฐานที่ผ่านมา